Złote myśli Leszka Kołakowskiego

Egzamin ósmoklasisty już niebawem, więc warto wykorzystać każdą lekcję, by poćwiczyć z uczniami tworzenie własnych wypowiedzi literackich, a także utrwalić treść lektur. Rozmowa z Leszkiem Kołakowskim otworzyła przed nami szerokie pole do dyskusji o życiu, wartościach, kryzysie autorytetów. 

Uczniowie sami stworzyli listę myśli, które Ich zdaniem mogłyby być ważnymi życiowymi drogowskazami. 

Zadanie pisemne polegało na rozwinięciu myśli Leszka Kołakowskiego w odniesieniu do problematyki lektur obowiązkowych. 

Złote myśli Leszka Kołakowskiego autorstwa Grzegorz Sierocki

Po upadku powstania styczniowego - kartkówka

Skoro nawet w "Milionerach" mamy trzy koła ratunkowe, dlaczego nie skorzystać z pomocy przyjaciela na kartkówce, zwłaszcza, iż koniec semestru zwykle jest dla uczniów bardzo pracowity. 

Czasami niewielki element wystarczy, by nieco osłodzić dzieciakom zdobywanie wiedzy 😏

Na lekcję historii zawitał zatem Kubuś Puchatek 😊😊😊

Witam Cię na dzisiejszej kartkówce. Po Nowym Roku możesz nie być jeszcze w pełni formy, więc towarzystwa dotrzymać Ci Kubuś Puchatek, słuchaj podpowiedzi bajkowego przyjaciela, a pójdzie Ci znaczniej łatwiej. Do dzieła!!!

 

 

 1. Pamiętasz, jakie represje spadły na Polaków po upadku powstania styczniowego? Wymień cztery, a otrzymasz komplet punktów. Trochę Ci pomogę…

 

A)   ………………………………………………………. (tam wywożono Polaków)

B)    ………………………………………………………. (czegoś utrata)

C)    ………………………………………………………… (bardzo ciężkie)

D)   ………………………………………………………….. (smutny koniec)

 

2.     Miały miejsce w dwóch zaborach i ich celem było zniszczenie polskiej kultury… już wiesz, o co chodzi, prawda?

 

A)                                                      i                B)

 

3.     Odgadniesz pojęcia? Podpowiem Ci pierwszą literkę, ale nikomu ani słowa…

 

A)   inaczej zabór austriacki   - G……………..

B)    wysiedlanie Polaków to inaczej – R…………..

C)    walka o kulturę – słowo pochodzi z języka niemieckiego – K…………………..

 

4.     A teraz postacie… na pewno je pamiętasz…

 

A)   Napisała „Rotę”, jej imię to Maria i nie jest polską noblistką - ………………………

B)    Miał wóz cyrkowy, choć w cyrku nie pracował. Ciągle go przesuwał na znak protestu przeciwko Niemcom - ……………………………………..

C)    Żelazny kanclerz Niemiec – Otto von …………………………..

5.     A teraz czas napełnić brzuszki. Napisz na słoiczku liczbę zaborów, a na pewno otrzymasz małe co nieco J

Teraz to na pewno będzie miodzio ;) Kartkówka do ściągnięcia w poniższym linku :) 

Kartkówka - po upadku powstania styczniowego

Blogowanie albo paradoks gołej dupy

Obiecałem uczniom klasy piątej wpis na blogu o przeprowadzonej z Nimi lekcji, więc słowa dotrzymuję.

Istnieje realna szansa, że w chwili publikowania tego posta, będą już smacznie spali. Tak, to są bardzo grzeczne dzieci, więc szybko chodzą spać. W przeciwieństwie do mnie, gdyż późno się kładę (zwłaszcza ostatnio) i grzecznością nie grzeszę, co potwierdza jedynie tytułu dzisiejszego posta. Co ma bowiem dupa do blogowania? I w dodatku goła…

Zacznijmy od początku.

Temat posta nieprzypadkowy, lecz zwyczajnie publicystyczny, bowiem o publicystyce chcieliśmy rozmawiać, a w zasadzie o jej małym wycinku, jakim jest blogowanie.

Zasady pisania tekstów publicystycznych chciałem omówić przy pomocy prezentacji niezawodnej Anny Stasiak – ukłony dołączam wraz z linkiem – Prezentacja Pani Ani.

Zatrzymaliśmy się następnie na samej istocie blogowania, więc pokazałem uczniom, jak wygląda tworzenie bloga od wewnątrz, co okazało się dla Nich bardzo ciekawe. I tu właśnie wchodzi na scenę owa goła dupa, bowiem wspólnie stwierdziliśmy, iż zdobycie stałych czytelników do łatwych wcale nie należy.

Można to zobrazować dosadnym przykładem. Gdybym wystawił gołą dupę przez okno pewnie w ciągu dnia zdobyłbym ponad milion wyświetleń… a może wcale bym nie zdobył, tylko się oszukuję... zdobyłem za to uśmiech dzieci i Pani Patrycji, która dzielnie nam towarzyszy w owych wędrówkach do świata szeroko pojętej humanistyki. 

Wracając do tematu dupy..., nie wystawię rzecz jasna… bo nie wypada… i zimno trochę…, więc pozostaje mi czekać… zresztą nie o liczbę wyświetleń tu chodzi…

A o co?

No właśnie, o co chodzi w blogowaniu? Jaki jest jego cel? Nie ma tu pewnie uniwersalnej odpowiedzi, złotego środka. Wszystko zależy od autora i jego motywacji.

Klasa piąta zainspirowała mnie zatem do stworzenia własnej, bardzo subiektywnej listy z radami dla młodych blogerów.

P.S. Dupa jest w owym artykule wyłącznie chwytem publicystycznym, pewnie miałkim i mało skutecznym, zatem nie ma na celu obrażania jakichkolwiek odczuć, wszak do tylko zwykła dupa i niczemu winna nie jest ;) 

 

Żydowskie treny Stanisława Wygodzkiego

Gatunek literacki zwany trenem kojarzymy niewątpliwie z osobą Jana Kochanowskiego. Poeta z Czarnolasu nie tylko opłakuje w swych wierszach zmarłą córką - Urszulę, lecz przede wszystkim dokonuje rewizji dotychczas wyznawanego światopoglądu. Ze względu na staropolski język oraz liczne nawiązania do myśli antycznej treny Kochanowskiego zwykle sprawiają uczniom wiele trudności, aczkolwiek potrafią także poruszyć. 

Gatunek ten na tyle zainteresował uczniów, iż sięgnęliśmy po wzruszającą poezję Stanisława Wygodzkiego. Autor ten niestety nie funkcjonuje w szerokim obiegu czytelniczym, a szkoda, bo jego "Pamiętnik miłości" to niewątpliwie dzieło wyjątkowe w historii polskiej literatury. 

Poniżej dołączam materiał, z którego można skorzystać w trakcie lekcji. 

Żydowskie treny Wygodzkiego (wersja Word)

Stanisław Wygodzki (1907-1992) – polski poeta pochodzenia żydowskiego, urodził się w Będzinie, w którym mieszkał do wybuchu II wojny światowej.1 sierpnia 1943 r. rodzina Wygodzkich została wypędzona z getta. Wygodzki wiedział, że pociągi śmierci zmierzają do Auschwitz. Wraz z żoną Anną i 5-letnią córką Mindel zażyli luminal. Dawka okazała się zbyt słaba dla Wygodzkiego, który przeżył. Anna i Mindel zmarły, zaś ich ciała spalono.

Powojenna twórczość Stanisława Wygodzkiego to rozrachunek z mroczną i tragiczną przeszłością. Pamięci bliskich poeta poświęcił wzruszający tomik poetycki pt. Pamiętnik miłości (1948 r.).

Żona

Nie mów mi wierszy o ciemnym wagonie,

nie mów mi wierszy o parowozie;

tak nogi marzną, tak marzną dłonie

w obozie.

 

Nie mów mi wierszy, raczej bądź cicho.

raczej zamilknij i pozwól spocząć. 

Jeszcze cię widzę, jeszcze oddycham, 

koła się toczą.

 

Powiedz mi raczej o luminalu –

czy ciężko zbudzić, kiedy ja zasnę?

A kiedy spłonę, a gdy mnie spalą,

czy szybko zgasnę?

 

Powiedz mi jeszcze o dziecku raczej -

popatrz, jak duszno w ciemnym wagonie;

czy jesteś pewien, że nie zapłacze

nim spłonie?

 

Nad fotografią córki

Mam dla ciebie łzy,

jakich nigdy nie znałem.

Idziesz przez moje sny

w sukni białej.

 

I uśmiech dla ciebie mam,

jakiego nigdy nie było.

Idziesz, zostaję sam,

wśród pyłu.

 

I tak się szybko rozwiewasz,

jak sen i pył,

a ty, Spalona, mi śpiewasz,

jakbym przy tobie żył.

 

Nie śpiewaj, proszę cię, rzuć

pieśni. W ciszy zostanę.

Czy chcesz, abym znowu się truł

i ciebie zapomniał, i ranę?

 

Zagadnienia, które warto poruszyć przy omawianiu poezji Stanisława Wygodzkiego:

- konstrukcja podmiotu lirycznego,

- poezja jako rozmowa z duchami bliskich,

- terapeutyczna funkcja literatury,

- ślady wojennej rzeczywistości w twórczości poety – pociągi śmierci, piece krematoryjne, obóz, getto, rampa,

- syndrom ocalonego – jak żyć po tak tragicznym doświadczeniu?,

- podobieństwo trenów Wygodzkiego i Kochanowskiego. 

 

 

 

Biuro rzeczy znalezionych, czyli droga do szczęścia

"Lost Property" to pouczająca 5-minutowa animacja o stracie, żałobie, starości, ale też poszukiwaniu utraconego sensu, próbie wyjścia z duchowej rozpaczy, wypełnianiu życiowej pustki. Początek filmu wcale nie zapowiada wejścia w tak istotne i poważne tematy, lecz z każdym kolejnym rekwizytem widz ma okazję zagłębiać się w przejmującą historię życia pewnej samotnej staruszki, by w końcu doznać niezwykłego, a zarazem wzruszającego odkrycia. Dzieci zwykle potrafią odnaleźć w tej pięknej opowieści drugie dno. Oczy wypełnione łzami mówią same za siebie i stanowią chyba najlepszy komentarz do obrazu wyświetlanego na ekranie. 

W takich chwilach człowiek ma pewność, że wszystkie cele zostały osiągnięte, choćby nic innego nie zostało już dopowiedziane. 

Jak wykorzystać na lekcjach języka polskiego? 

1. Tematy o starości i przemijaniu - wprowadzenie do tematu. 

2. Inspiracja literacka - napisz opowiadanie o czasach młodości bohaterki filmu. 

3. Inspiracja literacka - wciel się w postać bohaterki, tworząc opis przeżyć (narracja I-osobowa). 

4. Praca plastyczna - stwórz drzewo wspomnień bohaterki, wykorzystując rekwizyty, jakie pojawiły się w filmie. 

Krzysztof Kamil Baczyński "Pokolenie" (II)

W poniższej prezentacji proponuję kilka metod pracy z wierszem Krzysztofa Kamila Baczyńskiego Pokolenie (II). Miałem przyjemność omówić efekty owych działań podczas Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej "Humanistyczny Wiatr od Morza". Jeśli kogoś zainteresuje udostępniony materiał, zachęcam do korzystania na swoich lekcjach. 

Na blogu można też znaleźć propozycje omówienia innych utworów poety: 

Z głową na karabinie

Niebo złote ci otworzę

Tutorskie pudełko

Tutorskie pudełko to świetny pomysł na rozpoczęcie roku szkolnego, który zaczerpnąłem od Łukasza Szeligi.           

😀😀😀Profil Łukasza 😀😀😀

Koncept jest niby bardzo prosty, bowiem polega na włożeniu do pudełka różnych przedmiotów związanych z własną postacią. W dniu prezentacji pudełek okazuje się jednak, iż wyobraźnia naszych uczniów bywa niezwykle trudna do rozszyfrowania, gdyż niektórzy myślą w sposób nieszablonowy, a często też metaforyczny. U mnie tutorskie pudełko sprawdziło się zarówno w klasie IV, z którą dopiero nawiązuję bliższą znajomość, jak i w klasie VIII. Ósmoklasistów znam od dawien dawna, a mimo to dowiedziałem się o nich wielu ciekawych, inspirujących oraz zaskakujących faktów.

Pokusiłem się również o stworzenie własnego pudełka, co zaowocowało wieloma domysłami, pytaniami i stwierdzeniami ad priori. I tak – pusty flakonik po perfumach stał się oznaką nie tyle elegancji, co brak funduszy na kolejne, baterię słusznie odczytano jako niezliczone pokłady energii, zaś słodkiego cukierka skojarzono z 1) pociągiem do słodyczy (specjalnie nieukrywanym), 2) imieniem właścicielka pudełka, 3) rzekomą słodkością właściciela pudełka (co oczywiście stwierdziła jedna z klasowych niewiast).

Drogi Łukaszu, melduję wykonanie zadania, dziękuję za inspirację i fantastyczną zabawę 😏😏😏😏 

Tutorskie pudełko prowokuje młodych ludzi do otwierania się przed innymi, pozwala powiedzieć o sobie coś więcej w nieco mniej krępującej formie. Z całego serca polecam jako formę pracy z dziećmi oraz młodzieżą.

Uczniowskie pomysły można podziwiać na stronie - Prace uczniów.