Ida Fink, "Zabawa w klucz"

Druga lekcja poświęcona twórczości Idy Fink, tym razem opowiadanie pt. Zabawa w klucz, które ukazuje podstawowe doświadczenie Zagłady - doświadczenie życia w ukryciu. W trakcie lekcji uczniowie dowiedzą się m.in. czym była aryjska strona i jakie warunki należało spełnić, aby ukrywać się poza gettem. Postaramy się także odczytać przerażający charakter tytułowej "zabawy w klucz". 

Ida Fink "Wariat"

Opowiadania Idy Fink należą do kanonu literatury Holocaustu. Mierzenie się z ich treścią jest nie lada wyzwaniem dla każdego czytelnika. Poznając historię tytułowego bohatera opowiadania "Wariat", zmagamy się z trudną i brutalną rzeczywistością "epoki pieców".  Jak ocenić wybory moralne ofiar? Czy mamy prawo to robić? Czym jest syndrom ocalonych? 

Na te i inne pytania postaramy się odpowiedzieć podczas omawiania opowiadania "Wariat". W scenariuszu lekcji odwołuję się m.in. do platformy Wirtualny Sztetl oraz przemówienia Mariana Turskiego z okazji 75 rocznicy wyzwolenia Auschwitz. 

Dzień Książki z Canvą

Dzień Książki jest doskonałą okazją do przypomnienia uczniom, w czym tkwi magia spotkania z literaturą 😉 Zaproponowałem więc moim ukochanym urwiskom stworzenie plakatów, które promują czytelnictwo. Pomoże w tym niezawodna Canva (Kreator plakatów).

Pomysł nie jest specjalnie odkrywczy, ale zapewnia dzieciakom przednią zabawę. 

Miłego świętowania 😀😀😀

Rozmowa Mikołaja Grynberga z Krystyną Budnicką

Moje własne przemyślenia związane z rozmową Mikołaja Grynberga z Krystyną Budnicką 

„Jesteśmy ludźmi i każdy ma prawo do szczęścia i do wolności…” – tymi słowami Krystyna Budnicka zakończyła wczorajszą rozmowę z Mikołajem Grynbergiem. Powyższe memento nabiera szczególnego wymiaru w kolejną, już 78 rocznicę wybuchu powstania w getcie warszawskim. Świadectwo ocalałej z Zagłady na długo pozostaje w pamięci, nie pozwala przejść obojętnie, skłania do refleksji.

W odpowiedziach Krystyny Budnickiej wielokrotnie powtarza się imperatyw mówienia – przekazania prawdy o Holocauście. Jest on czymś częstym u osób, które przeżyły. Nie u wszystkich oczywiście, trauma z przeszłości nieraz nie pozwala mówić, mechanizm wyparcia jest silniejszy od potrzeby wyznania/wypowiedzenia – to też trzeba zrozumieć.

Są rozmowy, które pozostają z nami na zawsze. I tak na pewno będzie w tym przypadku. Krystyna Budnicka niby porusza tematy znane – pisali o nich najważniejsi pisarze Zagłady – Henryk Grynberg, Bogdan Wojdowski, Adolf Rudnicki, Stanisław Wygodzki, Hanna Krall. A jednak – każde Jej słowo trafia bardzo głęboko, każe wyjść ze strefy komfortu. Człowiek słucha, nie dowierza, a zarazem chce chłonąć więcej, bo ma poczucie, że uczestniczy w czymś ważnym, wyjątkowym, niepowtarzalnym…

Żywa lekcja historii… wypada mieć nadzieję, że dotrze ona do jak największej ilości osób, zwłaszcza młodych, na czym również zależy pani Krystynie. Przecież to one zaniosą w świat owy pomnik pamięci.

O taki wymiar historii należy walczyć w szkołach, o historię, która rzeczywiście przemawia i porusza, a nie jest zbiorem wyświechtanych czy zastygłych w sztucznej pozie postaci. Trudna to misja, lecz jedyna słuszna…

To właśnie rozmowa Mikołaja Grynberga z Krystyną Budnicką powinna być lekturą obowiązkową dla naszej kochanej młodzieży.

Rozmowa odbyła się w ramach akcji "Żonkile" - inicjatywy społeczno-edukacyjnej Muzeum Żydów Polskich "Polin". 

Link do rozmowy

Akcja "Żonkile" - pamięci powstańców z getta warszawskiego

19 kwietnia – 78 rocznica wybuchu powstania w getcie warszawskim i jedna z najważniejszych akcji społeczno-edukacyjnych – „Żonkile”. W roku 1943 „nie było żadnej nadziei”. Słowa Marka Edelmana stanowią tragiczne motto-wyznanie żydowskich bojowników o honor, o godną śmierć, o szacunek, nie o życie przecież toczyła się walka. 

Dziś słowo NADZIEJA także ma swą wymowę. NADZIEJA na zrozumienie, NADZIEJA na dialog, NADZIEJA na pojednanie. Warto je pielęgnować w kontekście PAMIĘCI o ofiarach powstania w getcie warszawskim. PAMIĘĆ O BOHATERACH zależy bowiem już od NAS. By świat nigdy już nie powiedział „nie było żadnej nadziei”…

Mieczysław Jastrun w przejmującym wierszu „Poległym” pisał:

Nie wołam. Głosu mego już nikt nie usłyszy -

Nawet miasta spalone, jak na starej kliszy,

Oddalają się, zżyte z ruiną i mrokiem.

 

Oby „czarna wizja” poety nigdy się nie spełniła...

Akcja "Żonkile"

Przypowieści biblijne - powtórzenie

Przypowieści biblijne nigdy nie są łatwe w odczycie dla uczniów szkoły podstawowej, przyda się zatem małe powtórzenie ;) 

Poniżej podrzucam przyjemny materiał z learningapps. 

Przypowieści biblijne

Karta postaci - pakt nauczyciela z uczniem :)

Zawiązywanie paktów z uczniami bywa zabiegiem ryzykownym... - powie wielu znawców tematu. Pójdziesz raz na kompromis, a pojawi się cała lista uczniowskich życzeń, usprawiedliwień i udziwnień. A wszystko po to by zrobić mniej bądź nie robić wcale... "Najlepiej napisać gotowy temat na tablicy, bo jak da Pan im dowolność, oddadzą puste kartki" - mawiała polonistka na praktykach (35 lat w zawodzie). Zatem zapisujemy - "Napisz opowiadanie o Twoim spotkaniu z mieszkańcem innej planety". 

Naprawdę? Uczeń jest aż tak zły? Naprawdę nie będzie nic robił, jak mu nie pokażemy palcem? A może jest wręcz odwrotnie. Może uczeń nie potrzebuje ciągłego prowadzenia za rączkę? Wskazującego palca? Potrzebuje wolności, skrzydeł, aby sięgnąć wyżej. I może właśnie tego się również boimy? Wszak nad takim lotem nie mamy pełnej kontroli 😏

A teraz do konkretów, czyli o moim pakcie. O pakcie, którego świadomość mam tylko ja, choć biorą w nim udział także uczniowie. Pakt ma trzy odsłony. Najważniejsza jest pierwsza, bo jak ona chwyci, jest duża szansa, że chwyci całość :) 

I odsłona - uczniowie wykonują kartę bohatera w generatorze postaci (Generator) - wchodzimy na terytorium ucznia i zawiązujemy z nim cichy pakt, uczeń lubi nowoczesne technologie, uczeń lubi karty postaci, zna je z gier komputerowych, sam opis bohatera okazuje się także świetną zabawą - uczeń jest zadowolony, a my za chwilkę z tej radości skorzystamy. 

II odsłona - uczniowie wymieniają się kartami postaci, a następnie tworzą opowiadania z bohaterem, który został stworzony przez kolegę lub koleżankę - ta odsłona paktu jest interesująca dla ucznia, gdyż do końca nie wie, na jakiego bohatera trafi, teraz do pracy należy się przyłożyć, by postać kolegi lub koleżanki "nie ucierpiała" na skutek mojej twórczej działalności. Nauczyciel też zadowolony, bo dzieci muszą poćwiczyć pisanie opowiadań. 

III odsłona - kolejna wymiana, tym razem opowiadaniami. Uczniowie zapoznają się z dziełami kolegów i koleżanek, a następnie tworzą opowiadania w pudełku. W ten sposób nauczyciel sprawdza umiejętność czytania ze zrozumieniem, a uczeń otrzymuje kolejną porcję świetnej zabawy :) 

Kto wykorzysta trzy odsłony paktu? :D